Dardha

Dardha, “dhurata e Zotit” kundër sëmundjeve dhe disa kuriozitete për të

Dardhat ulin yndyrnat në gjak, forcojnë kockat si dhe ndihmojnë në tretjen e ushqimit si dhe luftojnë infeksionet.

Ky frut i ëmbël përbën një burim të madh vitaminash dhe kripërash minerale. Dardha nuk përmban substanca që shkaktojnë alergji, prandaj rekomandohet si ushqim për foshnjat dhe për personat alergjikë. Dardha konsiderohej në Evropë si simbol i shëndetit, fatit dhe shpresës dhe ishte mjaft e njohur që në periudhën e romakëve të lashtë, të cilët prodhonin prej saj një lloj vere e cila përdorej si antidot kundër kërpudhave helmuese. Gerard, një botanolog i shekullit të 16-të shkruan: “Vera e dardhës ndihmon ata persona që nuk janë mësuar të pinë, ngroh stomakun dhe lehtëson tretjen”.

Të mirat e dardhës

Spontanisht, do të vendosej edhe dardha, në çështjen e shëndetit, krahas mollës dhe portokallit. Por ky frut, ka edhe diçka të përbashkët me fasulen, pasi ka një përmbajtje shumë të dobishme për uljen e kolosterinës në gjak. Dhe siç e shpjegon dhe Dr. Mary Ellen Camire, kjo është diçka e rrallë te frutat. Dardhat përmbajnë një mineral shumë të domosdoshëm, për forcimin e kockave, duke ndihmuar kështu kundra osteoporosës (sëmundje kockash) që shkaktohet nga mungesa e këtij minerali. Gjithashtu, ky mineral është i dobishëm dhe për trurin. Dardha, para ngrënies nuk duhet qëruar, pasi gjithë vitamina ndodhet ne lëkurën e saj. E freskët, është më mirë sesa një komposto, pasi tek kompostot një pjesë e vitaminave janë larguar. Kompostot përmbajnë rreth 25 % të vitaminave të frutit.

Ja pse duhet të hani dardha

Dardhat janë një fryt shumë i pasur më fibra. Ushqimi i pasur me fibra ndihmon në parandalimin e fryrjes, rruajtjen e nivelit të shëndetshëm të koleterinës, ndërsa fibrat janë të ndërlidhura edhe me rrezikun e reduktuar të kancerit të gjirit, sëmundjeve të zemrës dhe të diabetit të tipit 2. Dardhat janë burim i një vargu të tërë të vitaminave, C, K, B2, B3 dhe B6. Për gratë shtatzëna apo nënat që janë me fëmijë në gji, është e dobishme informata se dardhat përmbajnë acid folik. Sa i përket mineraleve, dardhat përmbajnë kalcium, magnez, kalium, bakër dhe mangan. Vitamina C dhe bakri janë antioksidant, kështu që ngrënia e dardhës bën mrekulli për imunitetin tuaj. Dardhat përmbajnë edhe mineralin bor, i cili i duhet trupit tonë për ta absorbuar kalciumin. Prandaj dardhat janë të lidhura me efektin pozitiv, kur bëhet fjalë për osteoporozën.

Dardha konsiderohet edhe një frutë hipoalergjen, që do të thotë se njerëzit që janë të ndjeshëm ndaj ushqimit mund të hanë dardha pa u frikësuar nga efektet anësore. Ngrënia e 3 apo më shumë porcioneve të frutave në ditë, si për shembull dardhës, mund ta ulë rrezikun prej degjenerimit makular senil, i cili është shkaku më i shpeshtë i humbjes së të parit tek të moshuarit. Kuercetina është një tjetër antioksidant që gjendet në lëvoren e dardhës, dhe ndihmon në parandalimin e kancerit deh dëmtimin e arterieve të cilat shkaktojnë sëmundje të zemrës. Gjithashtu një studim i kohëve të fundit nga Universiteti Cornell ka zbuluar se konsumi i dardhës ndikon në parandalimin e sëmundjes Alzhejmer.

****

Dardha, “dhurata e Zotit” kundër sëmundjeve dhe disa kuriozitete për të

Dardha është bimë drunore nga familja Rosaceae, frutat e së cilës përdorën për ushqim. Lloje të kësaj bime rriten në pjesë të ndryshme të Evropës, Azisë dhe Afrikës. Trungu i saj arrin lartësi mesatare 10-17 m, është gjethërënëse, me gjethe të thjeshta dhe të vendosura në mënyrë jo simetrike (2-12 cm). Dardha është pemë e lëngshme dhe e ëmbël me përbërje pak të kokrriztë. Sipas disa të dhënave kultivimi i dardhës daton që para 3000 vitesh. Supozohet se më këtë frut janë freskuar njerëzit që në epokën e gurit. Në Odise Homeri dardhën e karakterizon si “dhuratë nga Zoti“, kurse në kohën e mbretit frëng Luigji i kanë qenë simbol të luksit. Dardha jeton rreth 300 vjet. Për kinezët, dardha simbolizon jetëgjatësinë, drejtësinë dhe gjykimin e drejtë. Sot ekzistojnë rreth 3000 lloje dardhash, të cilat janë të gjitha të ngrënshme. Në konsumimin e dardhave duhet pasur kujdes që të jenë të pjekura mirë, sepse në të kundërt, në vend që ta ndihmojnë sistemin tretës, e pengojnë funksionimin e tij normal. Për personat që vuajnë nga probleme të sistemit urinar, rekomandohet të konsumojnë 2-3 gota lëng dardhe në ditë.

Tek “Odisea” Homeri dardhën e karakterizon si “dhuratë nga Zoti“, kurse në kohën e mbretit Luigji I, dardha kanë qenë simbol i luksit. Dardha jeton rreth 300 vjet.

Frutat e dardhës përdoren në gjendje të freskët në kohën e pjekjes natyrore, të ruajtura në frigorifer, dhe të përpunuara në formë marmelate, konserve, kompostoje ose të thara. Përmbajnë kripëra minerale, si: kalium, kalcium, mangan, fosfor, hekur etj., 4-5 për qind sheqer, vitamina C, B1, B2, B6, karotinë, acide organike etj.
Ato janë freskuese, qetësuese, largojnë etjen, lehtësisht pastruese të zorrëve dhe japin energji. Kur janë të papjekura, nuk treten lehtë dhe qëndrojnë rëndë në stomak. Në sajë të përmbajtjes së hekurit dardhat bëjnë mirë për luftimin e anemisë. Ato bëjnë mirë gjithashtu në mëlçi, pasi nxisin aktivitetin për prodhimin e tëmthit.

Cipa e frutave të dardhës ka veti diuretike (diuretik, mjet që shkakton urinim të shpeshtë dhe ndihmon veprimtarinë e veshkave dhe të rrugëve urinare) dhe bën mirë në pastrimin e veshkave dhe të rrugëve urinare. Lëngu që fitohet nga zierja e lëvores së degëve të dardhës ndikon pozitivisht në uljen e temperaturës.

Gjethet e dardhës kanë veti të mira diuretike dhe antiseptike dhe përdoren kundër sëmundjeve të rrugëve urinare, në cistitet në gurët e veshkave, në dhimbjet e fshikëzës urinare, etj. Dardha nuk përmban substanca që shkaktojnë alergji, prandaj rekomandohet si ushqim për foshnjat dhe për personat alergjikë. Në çështjen e shëndetit edhe dardha do të vendosej krahas mollës dhe portokallit.
Dardha para ngrënies ashtu si molla, nuk duhet qëruar, pasi shumë vitamina ndodhen në lëkurën e saj. Këtij fruti i shfrytëzohen kokrrat, gjethet, rrënjët dhe lëkura e degëve apo e trungut (gjethet mund të përdoren edhe gjatë dimrit si të thata, nëse mblidhen në verë dhe thahen në hije). Ky frut shëron rrugët urinare dhe prostatën.

***
Aftësitë kuruese të dardhës
1. Lëngu i dardhës ndihmon qetësimin e fytit të irrituar nga kolla.
2. Është mjaft e njohur për vetitë e saj zbutëse dhe qetësuese, sidomos kundër djegieve të stomakut, dispepsisë, gastriteve, koliteve dhe problemeve të zorrës së trashë.
3. Dardha përmban një substancë të quajtur piktinë, e cila qetëson zorrën e trashë në raste dierreje apo kapsllëku.
4. Luan rol në uljen e kolisterinës në gjak.
5. Vetitë e saj diuretike ndihmojnë në jashtëqitjen e shpejtë të toksinave nga organizmi, duke rritur edhe prodhimin e acidit urik, çka ndihmon në personat me artrit urik.
6. Vetitë e saj pastruese ndihmojnë në uljen e dhimbjeve të kyçeve.
7. Dardha përmban elementin bor, i cili ndihmon në mbrojtjen e organizmit nga osteoporoza.

Preshi

Nga zemra te luftimi i kancerit, 7 vetitë shëndetësore të preshit

Preshi është perime e shkëlqyer kundër disa tumoreve si ai i zorrës së trashë, kundër inflamacionit dhe alergjive te rrugëve të frymëmarrjes.

Ai përmban sasi të konsiderueshme kemperoli, flavonoidit natyral. Shumë studime pohojnë se preshi redukton rrezikun nga sëmundjet kronike, veçanërisht nga kanceri.

Gjithashtu e ndihmon sistemin kardiovaskular, duke i mbrojtur enët tona të gjakut. Përveç kësaj, preshi është burim i pasur me vitaminë A, e cila e përmirëson shikimin dhe e forcon sistemin e imunitetit, ndërsa përmban edhe vitaminë K, e rëndësishme për kockat.

Ndihmon në funksionimin e mirë të veshkave

Duke qenë se preshi përmban 1/8 e e sasisë ditore të potasit që duhet të marrë një i rritur, inkurajon në funksionimin e mirë të veshkave duke shërbyer si diuretik.

Presh për një zemër të shëndetshme

Ngrënia e preshit ka treguar se ul kolesterolin e “keq” dhe në të njëjtën kohë rrit kolesterolin e “mirë”. Kjo është shumë e rëndësishme për të parandaluar trashjen e pllakave të enëve të gjakut që gjenden në disa lloj sëmundjesh. Nëse pllakat rriten shumë apo këputen ato mund të shkaktojnë atak kardiak ose hemoragji. Perimet e familjes allium, ku përfshihet dhe preshi ndihmojnë në uljen e presionit të gjakut, një faktor tjetër që kontribuon në sëmundjet kardiake.

Presh për të luftuar kancerin

Studime të shumta kanë treguar se konsumimi i rregullt i preshit mund të ndihmojnë për t’u mbrojtur nga kanceri, në mënyrë të veçantë nga prostata, kanceri i kolonës dhe kanceri në stomak. Quercetin, një antioksidant që gjendet në familjen allium, njihet si një përbërës që bllokon kancerin.

Për stabilizimin e sheqerit në gjak

Preshi është një burim shumë i mirë me manganez dhe vitaminë B6, vitaminë C, folat dhe hekur. Të gjithë këto ushqyes veprojnë në trupin e njeriut duke stabilizuar sheqerin në gjak, duke ulur përthithjen e sheqerit nga trakti tretës.

I shkëlqyer dhe për nënat shtatëzëna

Preshi është një burim shumë i mirë me vitaminë B dhe folat. Folati është shumë i rëndësishëm për gratë shtatzëna duke ulur rriskun për defektet e shtyllës kurrizore, veçanërisht të spina bifida. Një porcion me presh të gatuar përmban gati 1/3 e sasisë së rekomanduar për konsum nga një i rritur.

Për një dietë të shëndetshme

Preshi është një zgjedhje e shkëlqyer për të gjithë ata që duan të ndjekin një dietë të shëndetshme, duke qenë se ka pak kalori dhe është plot me vitamina e minerale.

Bizelet

Bizelet pastrojnë kolesterolin e keq në gjak dhe 20 përfitime të tjera shëndetësore

Bizelja është një bimë me origjinë aziatike, me rrënjë jo shumë të thella dhe një kërcell që mund të arrijë deri në dy metra. Lulet e saj janë të bardha, të verdha ose të gjelbra, ndërsa frutat gjenden brenda mbështjellëse dhe kanë formë të rrumbullakët e ngjyrë të gjelbër, që ndryshe të gjithë ne i njohim me emrin bizele.

Funksionojnë si një plotësues

Bizelet përmbajnë sasi të madhe të vitaminave të grupit B, por edhe vitaminë A e C. Problemi është se këto vitamina  mund të largohen me një zierje të tejzgjatur, prandaj duhet të bëni kujdes me gatimin. Mes mineraleve që gjenden te bizelja, ai me sasinë më të madhe është kaliumi (shumë i nevojshëm për të riekuilibruar diurezën, sidomos te kardiopatikët), i ndjekur më pas nga fosfori, magnezi, kalciumi, hekuri, seleni dhe zinku. Dy mineralet e fundi janë antioksidantë shumë të fuqishëm. Përqendrimi i lartë i ujit që gjendet te bizelja pakësohet gradualisht me rritjen dhe zhvillimin e bimës dhe vendin e tij e zënë karbohidratet, rreth 12 gramë çdo 100 gramë bizele të pastruara nga mbështjellësja. Sasia e fibrave është 4-6%. Edhe vlera proteinike është goxha e lartë (6 g për kile). Për këtë arsye bizelet, e kombinuara me karbohidrate (oriz, ose makarona) janë zëvendësuesit më të mirë të mishit.

Me një pasuri të tillë prej përbërësve të shëndetshëm, vlen të thuhet se bizelet janë zëvendësues shumë të mirë. Po ashtu janë një ushqim shumë i rëndësishëm për të forcuar mbrojtjen natyrore të organizmit, duke nxitur diurezën, funksionimin e duhur intestinal dhe duke riekuilibruar punën e zemrës.

Si kurë: konsumoni 100 g bizele në ditë

Bizelet ndihmojnë që të mbajnë në formë të mirë aparatin kardiovaskular duke kontrolluar nivelet e kolesterolit LDL (atij të “keq”) që qarkullon në gjak. Sipas një studimi të publikuar në revistën “Nutrition Metabolismo and Cardiovascolare Diseases” thuhet se të konsumosh çdo ditë për të paktën 3 javë 80-140 gramë bizele mund të ulni kolesterolin e keq LDL 8 mg/dl.

Një gjak me “yndyrë” dhe më i rrezikshëm

Dihet që sasitë e larta të kolesterolit mund të shkaktojnë formimin e depozitave të yndyrës në enët e gjakut. Kjo gjë ngadalëson kalimin e gjakut dhe të oksigjenit drejt organeve të organeve të ndryshme, përfshi këtu edhe trurin.

20 përfitimet shëndetësore që kemi nga bizelet:

1- Ndihmojnë në rrëzimin e kileve të tepërta: Meqënëse bizelet kanë pak kalori dhe zero kolesterol dhe janë të pasura në përbërës ushqyes, proteina dhe fibra, ndihmojnë në humbjen e peshës. Sidomos fibrat tek bizelet bëjnë që të kemi ndjesinë e ngopjes për një kohë më gjatë.

2- Për shëndetin e zemrës: Niacina ndihmon në reduktimin e prodhimit të triglicerideve dhe të kolesterolit të keq, duke ngritur kolesterolin e mirë. Antioksidantët si A, C, dhe E mbëeshtesin enët e gjakut dhe qelizat. Vitaminat B1 dhe folatet, B2, B3, dhe B6 mbështesin shëndetin e nervave. Luteina dhe vitamina K reduktojnë stresin dhe ulin riskun për sëmundje zemre, dhe arteriosklerozë.

3- Për sistemin digjestiv: Bizelet ndihmojnë tretjen dhe përmirësojnë nivelin e metabolizmit. Dieta e shëndetshme dhe e pasur në fibra pastron traktin digjestiv nga toksinat, përmirëson shëndetin e zorrëve, trajton kapsllëkun dhe ul rrezikun për sëmundje gastrointestinale dhe kancerin e zorrën së trashë.

4- Kundër kancerit në stomak: Bizelet përmbajnë sasi të lartë antioksidantësh dhe kanë përbërës anti-inflamatorë si dhe polifenolin coumestrol, që ul riskun e kancerit në stomak.

5- Për kocka më të forta: Vitamina K1, është një vitaminë shumë e rëndësishme pasi aktivizon proteinat në kockë, duke kontribuar në shëndetin e tyre duke ruajtur nivelet e kalciumit po ashtu duke ndihmuar organizmin të përthithë kalciumin. Vitaminat si B1, B6 dhe acidi folik ndihmojnë në parandalimin e osteoporozës dhe artritit.

6- Mbrojnë kundër sëmundjeve të trurit: Përmbajtja e hekurit tek bizelet luftojnë aneminë.

7- Për një lëkurë me shkëlqim: Antioksidantët si flavonoidet, katekina, epikatekina, karotenoidet, alpha carotene etj. ndalojnë procesin e plakjes së lëkurës, duke reduktuar dëmet e radikaleve të lira. Vitamina C, tepër e rendësishme për formimin e kolagjenit, ndodhet tek bizelet, duke ofruar elasticitet për lëkurën.

8- Kundër depresionit: Antioksidantët dhe folatettek biezelet kanë një impakt tepër pozitiv në shëndetin mendor dhe ulin riksun për depresion.

9- Forcon imunitetin: Bizelet janë një burim i mirë i vitaminës C, që mbron qelizat nga efektet e dëmshme të radikaleve të lira. Bizelet janë gjithashtu të pasura me hekur, kalcium, zink, bakër, manganese etj. që forcojnë sistemin imunitar.

10- Kundër lodhjes: Hekuri është një element vital kundër këputjes dhe trajton aneminë. Është shumë i rëndësishëm si mineral pasi transporton oksigjenin nga mushkëritë nëpër trup, duke i dhënë energji organizmit dhe trurit.

11- Për zhvillimin e fetusit: Folatet janë vitamina B-complex që i nevojiten për ADN-në. Ushqimet që përmbajnë folate luftojnë kapsllëkun dhe parandalojnë defektet tek fetusi.

12- Antioksidantë: Bizelet përmbajnë shumë antioksidantë si flavonoidet (katekinë dhe epikatekinë), karotenoide (alpha dhe beta-carotene), acid fenolik dhe polifenole. Gjithashtu vitaminat C dhe vitamin E, si dhe zink.

13- Rregullojnë sheqerin në gjak: Bizelet kanë zero kolesterol, pak yndyrë dhe kripë, si dhe sheqer natyral që i shërben trurit pa rritur nivelin e glicemisë në gjak..

14- Burim energjie: Bizelet ndihmojnë në prodhimin e energjisë dhe luajnë një rol të rëndësishëm funksionin adrenal. Ato janë të pasura në vitaminat B-complex -B1, B2, B3 dhe B6, dhe luajnë një rol tepër të rëndësishëm në metabolizimin e proteinave, karbohidrateve dhe yndyrnave.

15- Për shëndetin e syve: Luteina që ndodhet tek bizelet është e përqendruar tek retina e syrit, dhe aktiviteti i saj antioxidant mbron si nga katarakti (perdja e syrit), ashtu edhe kundër degjenerimit makular.

Degjenerimi makular është shkaktari kryesor i humbjes së rëndë të shikimit te njerëzit mbi 60 vjeç. Ndodh atëherë kur pjesa e vogël qendrore e retinës – e njohur si makula, degjenerohet (shkatërrohet).

Vitamina A ndihmon në ruajtjen e shëndetit të syrit. Ushqimi me nivelin më të lartë të vitaminës A është patatja e ëmbël.

16- Magazinë vitaminash: Bizelet përmbajnë vitaminë C, B, tiaminë, riboflavinë, niacinë, dhe vitaminë K. Ato janë gjithashtu një burim i shkëlqyer i acidit folik, fibrave dhe vitaminës A.

17- Magazinë mineralesh: Bizelet e gatuara përmbajnë më shumë minerale se bizelet e gjalla. Mineralet jetike si hekur, magnez dhe fosfor mbështesin gjakun, muskujt, shëndetin e kockave dhe ushqejnë trurin. Zinku është një mineral që nxit shërimin e plagëve.

18. Kundër kancerit: Vitaminat A dhe C që janë antioksidantë të fuqishëm luftojnë të gjitha tipet e kancerit përfshi të mushkërive, leuceminë, të pankreasit dhe lymphoma.

19- Kundër mpiksjeve të gjakut falë vitaminës K.

20- Për flokët: Vitaminat B si folatet, vitamina B6 dhe vitamina B12, ndihmojnë në shtimin e qelizave të kuqe të gjakut, që e transportojnë oksigjenin dhe elemetët e tjerë tek të gjitha qelizat e trupit, përfshi edhe ato në skalpin e kokës dhe folikulin e flokut. Mungesa e vitaminës C, çon në tharje floku dhe rënie floku.

Çaji i mollës

Molla jo pa qëllim quhet “fruti i artë”, pasi jo vetëm që përdoret si frut freskues, por shërben edhe për përgatitjen e lëngjeve dhe uthullës. Fruti i mollës për shkak të përbërjeve të pazëvendësueshme që përmban, ndikon pozitivisht në kurimin e shumë sëmundjeve. Çaji që përgatitet nga lulet e mollës pihet kundër ftohjeve të ndryshme, lehtëson etjen, forcon nervat, mushkëritë dhe zemrën. Ky çaj është mjet i mrekullueshëm për rregullimin e tretjes.

Pirja e rregullt e lëngut të mollës nuk lejon formimin e gurëve në veshka dhe ndikon mirë te njerëzit, që kanë vuajtur nga verdhëza. Për përgatitjen e çajit nga lulet e mollës duhet që në pranverë të mblidhen lulet e freskëta dhe të thara të përdoren gjatë vitit. Çaji i përftuar nga fetat e thara të mollës përdoret për qetësimin psikik pas punëve të rënda, për ripërtëritjen e mëlçisë dhe pastrimit të veshkës.

Kjo është pija e shëndetshme që e lufton kancerin

Pija është bërë e njohur falë pretendimeve se mund ta shërojë kancerin. Kjo pije është përdorur për vite të tëra dhe forcon shumë sistemin imun, duke përmirësuar gjakun dhe duke dhuruar energji.

Duhet ta dini se kjo pije nuk ka shije të mirë, por nëse e pini atë do të përfitoni efekte të mahnitshme.

Lajmi i mirë është se kjo pije përgatitet lehtë dhe nuk ju merr kohë më shumë se dy minuta.

A ndjeheni të lodhur dhe në depresion gjatë gjithë kohës, duke pasur mungesë të energjisë? Duke e konsumuar këtë pije ju do t’i tejkaloni këto probleme.

Përbërësit:

1 limon,

3 molle,

1kg panxhar,

1kg mjaltë,

1/2kg karota,

3 portokalle.

Mënyra e përgatitjes:

Lani të gjithë përbërësit dhe përzieni ata në një blender (mikser për përzierjen e frutave). Pasi t’i përzieni, do të përfitoni një përzierje të kuqërremtë. Vendoseni përzierjen në një shishe dhe futeni në frigorifer.

Përdorimi:

Kjo pije natyrale duhet të merret në mëngjes esell pra me stomak bosh. Pini gjysmë gote çdo mëngjes.

Burimi: tiranaobserver.al

Rrudhat dhe borsat nen sy, disa sygjerime te thjeshta per ti zhdukur

Një mënyrë urgjente për të larguar fryrjet dhe rrudhat poshtë syve, është që t’i kërkojmë ndihmë të ftohtit. I ftohti krijon një efekt shfryrës në momentin e aplikimit. Temperaturat e ulëta ndikojnë në fryrjen e zonës poshtë syve. Specialistët rekomandojnë një herë në javë, vendosjen e akullin nën sy duke bërë lëvizje rrethore, por jo më shumë se 5 minuta për çdo sy.
Ja disa sugjerime për të parandaluar apo lehtësuar fryrjet që formohen poshtë syve.

–Flini të paktën 8 orë duke përdorur dy jastëkë që mbajnë kokën e ngritur. Nganjëherë fryrjet poshtë syve vijnë, sepse shkon më shumë gjak në kokë, prandaj duhet koka më lart që gjaku të shkojë për poshtë.

–Një ndihmë mund të vijë edhe nga ushqimi. Fusni në dietë vitamina dhe bioflavonoide që gjenden tek frutat si portokalli, në perime me gjethe jeshile, në frutat e pyllit, në çajin jeshil dhe tek peshku.

-Për fryrje të syve ndikon edhe stresi, aplikoni poshtë syve kompresa kamomili dhe reduktoni përdorimin e kripës.

–Së fundi mos harroni, trajtimet në qendrat estetika janë vendimtare për të larguar borsat apo rrudhat poshtë syve. Trajtimet me vajra esencialë dhe masazhet profesionale, japin rezultate të menjëhershme.

Shkaqet e rrjedhjes se gjakut nga hunda

“Asgjë e tmerrshme, ka pëlcitur kapilari”. Kështu jemi mësuar të dëgjojmë kur dikujt fillon t’i rrjedhë gjak nga hunda, mbase megjithatë është mirë të shkoni te mjeku.

Shktarët e rrjedhjes së gjakut nga hunda mund të jenë plotësisht të padëmshëm, si p.sh. ndonjë lëndim i vogël me rastin e prekjes apo inflamacionit të lehtë të mukozës, mirëpo, jo rrallë mund të jenë pasojë e ndonjë sëmundjeje serioze.

Rrjedhja e gjakut nga hundët shpesh ndodh dimrit, sepse atëherë është sezoni i infeksioneve respiratore. Atëherë shpesh ndodhë inflamacioni i mukozës, e cila vetvetiu është e ndjeshme dhe lehtë mund të ndodhë të rrjedhë gjak. Rrjedhjet e këtilla të gjakut nga hundët nuk janë të tmerrshme, mirëpo ekzistojnë shkaktarët të cilët janë goxha më seriozë.

Sëmundjet e zemrës dhe të enëve të gjakut mund t jenë shkaktarë të rrjedhjes së gjakut nga hundët, por në raste jo të rralla kanë të bëjnë me sëmundjet hematologjike siç është hemofilia. Në atë rast ekziston rreziku i përgjithshëm i rrjedhjes së gjakut nga hundët.

Prandaj, nëse pa ndonjë arsye ju rrjedh gjak nga hundët, me siguri nuk është diç që duhet t’ju brengosë, mirëpo mos e injoroni. Shkoni te mjeku dhe kontrollojeni gjendjen e zemrës dhe të enëve tuaja të gjakut, sepse mund të jetë indikator i ndonjë problemi më serioz.

Tensioni i ngritur i gjakut është gjithashtu njëri ndër shkaktarët e shpeshtë të rrjedhjes së gjakut nga hundët. Prandaj, më mirë është të bëhet një kontroll i plotë, nëse ndodh t’ju rrjedhë gjak nga hundët. Nëse vërtet është fjala vetëm për pëlcitje të kapilarit apo për diçka të padëmshme, aq më mirë, mirëpo nuk është i tepërt kontrollimi, sepse mbase kështu do të mësoni diçka që mund t’jua shpëtojë jetën.

Burimi: www.tiranaobserver.al

Astma bronkiale

Astma bronkiale, një sëmundje kronike serioze, që dita-ditës po shpeshtohet dhe futet ndër problemet shëndetësore botërore. Në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, prej 1965-1983, sulmet astmatike u katërfishuan, në Angli u trefishuan; por arsyet nuk janë të qarta (kombinim i faktorëve mjekësorë, shoqërorë, psikikë dhe të faktorëve të ambientit jetësor). 

Shkaktarët e astmës, si edhe të sëmundjeve tjera atopike janë alergjenët e ambientit jetësor dhe të disa llojeve të ushqimit. Këtu hyn në rend të parë pluhuri i shtëpisë, ku gjendet një lloj tenje. Sipas të dhënave të shkencëtarëve të ndryshëm, mbi 55% të astmatikëve janë të ndjeshëm në këtë tenjë, kurse mbi 30% në qimet dhe epitelin e kafshëve, në mykëza (kërpudha) rreth 10% dhe në polen rreth 40%. Mirëpo, rolin kryesor në shfaqjen e astmës e luan trashëgimi. Trashëgohet paraprirja për të reaguar me manifestime alergjike në kontakt me alergjenët e caktuar; në rastin e astmës me reagime pezmatuese alergjike të mukozave bronkiale, që manifestohet me sulme astmatike. Pra, për t’u shfaqur astma nevojitet prirja e trashëguar dhe kontakti me lëndën alergjike. Astmën e shkaktojnë poleni (pluhuri i disa luleve, qimet e bagëtive, pendlat, pluhuri kur i pastrojmë rrobat me furçë, pastaj edhe pluhuri i shtëpisë). Disa të sëmurë janë të ndjeshëm edhe ndaj ushqimit. Astmatikët janë rreptësisht të ndaluar të pinë duhan, kafe, alkool, lëngje të gazuara, të mos pinë qumësht të lopës, vezë, domate, mish me shumë yndyrë, lëkurën e mishit të pulës, mishit të peshkut si dhe ushqim të konservuar.

Simptomat

Shenjat klinike te fëmijët, pavarësisht nga mosha, mund të ndahen në tre grupe. Grupi i parë, janë fëmijët në gji, ku sulmet astmatike shfaqen me gulçim, grupi i dytë, janë fëmijët me astmën e qartë atopike, dhe grupi i tretë, janë fëmijët me shenja të astmës tipike, por pa mundësi të vërtetimit të konstitucionit atopik. Sëmundja në grupin e parë quhet bronkit obstruktiv recidivues (bronkitit i paraprinë infektimi viral dhe sëmundja më vonë tërhiqet). Sëmundja në grupin e dytë quhet bronkit obstruktiv alergjik recidivues (nëse shenjat e sëmundjes janë shumë të rënda, përkufizohet si astma). Diskutabil është emri i sëmundjes në grupin e tretë (bronkiti obstruktiv recidivues joalergjik), për të cilën u thuhet prindërve që fëmijës do t’i hiqet në moshën e pubertetit. Shenjat më të shpeshta në fillim të sëmundjes janë gulçimi, kollitja, marrja frymë me vështirësi, si dhe të dhënat për bronkitet dhe pneumonitet që përsëriten. Gulçimi është shenja më e shpeshtë e astmës, por për këtë sëmundje duhet të mendohet edhe te kollitjet e paqarta, sidomos natën, si dhe te bronkitet dhe pneumonitet që rikthehen.

Mjekimi

Masat parandaluese të sulmeve astmatike përfshijnë mënjanimin prej të gjithë shkaktuesve të mundshëm. Lëngjet e frutave dhe çajrat e shumëllojshëm me prejardhje bimore japin efekte lehtësuese në rrugët e frymëmarrjes dhe në fyt, duke bërë që kolla të zbutet. Mjekët rekomandojnë pirjen në sasi të mëdha të këtyre lëngjeve, 2 deri në 3 litra në ditë. Gjithashtu ata këshillojnë që të sëmurët që kanë kollë të pinë ujë të ëmbëlsuar me mjaltë. Sipas tyre, kjo është një kurë mjaft e mirë për të larguar kollën.

Këshillat

1-Këshillohet të pihen sa më shumë çajra të nxehtë, pasi ato ndihmojnë në largimin e kollës

2-Të pihen sa më tepër çajra të përgatitur me përzierje bimësh

3-Të shmanget pirja e cigares për sa kohë që të sëmurët kanë kollë, pirja e përkeqëson më tepër shëndetin

4-Mjekët rekomandojnë të pihen 2 deri në 3 litra lëngje në ditë

5-Këshillohet uji me mjaltë dhe limon, ndihmon në zbutjen e fytit

6-Mbajtja pranë e 1 gote uji lehtëson kollën, nëse kollitesh gjatë natës

7-Pluhurat në ushqime, si vezë, qumësht shkaktojnë astmë

Reumatizma

Reumatizma dhe çrregullimi reumatik është një term jo-specifik për problemet shëndetësore që prekin kyçet dhe indet lidhëse. Studimi i ndërhyrjeve terapeutike dhe i çrregullimeve të tilla quhet reumatologji.

Reumatizma dhe moti

Gjithnjë është thënë se ekziston një lidhje ndërmjet dhimbjeve reumatike dhe motit. Dhe nuk duket se ka prova që ta kundërshtojnë këtë fakt. Pas një pyetësori të bërë tek 600 njerëz në vitin 2013, është arritur përfundimi se “ndryshimet në presionin barometrik janë lidhja kryesore midis motit dhe dhimbjeve. Presioni i ulët përgjithësisht është i lidhur me të ftohtin, motin e lagësht dhe një rritje të dhimbjeve. Ndërsa moti i mirë dhe i thatë, është sinjal i presionit të lartë dhe uljes së dhimbjeve. Reumatizmi përdoret si term për përshkrimin e simptomave të dhimbjeve të kyçeve, muskujve dhe përreth indeve të buta (të njohura si indet lidhëse). Kjo fjalë nuk përdoret më nga doktorët por mund të dëgjohet në bisedat kryesisht të të moshuarve kur për shembull thonë “Po më dhembin kockat, do afrojë moti i keq”. Fjala ‘reumatizëm’ është përdorur qysh në fund të shekullit të 14 në Angli, e rrjedh nga fjala latine rheuma që do të thotë rrjedh si një lumë. Është quajtur kështu sepse i referohet simptomës së dhimbjeve të vazhdueshme që prek muskujt, tendinat, ligamentet dhe kyçet e trupit të njeriut. Por tani me avancimin e njohurive mjekësore, ne e dimë se reumatizma mbulon një gamë të gjerë të kushteve shëndetësore dhe simptomave – nga inflamacioni në një zonë të trupit (si dhimbja e gjurit apo e mesit) e deri te nyjet apo muskujt. Sot, doktorët që janë të specializuar në këtë fushë quhen reumatologjistë, të cilët ndodhen në departamentet spitalore në të gjithë botën.

Cilat janë simptomat e reumatizmës?

Shumica e njerëzve që vuajnë nga reumatizma nuk do t’i përshkruajnë simptomat e tyre si “rrjedhja e lumit” siç bënin njerëzit e shekullit të 14. Megjithatë, njerëzit me simptoma të rënda reumatizme i përshkruajnë ato si “dhimbje të forta e të vazhdueshme”. Njerëzit që vuajnë nga reumatizma kanë dhimbje të forta kyçesh, kockash e muskujsh. Dhimbja shkaktohet nga inflamacioni (nxehja e trupit) dhe ndodh në shkallë të ndryshme. Ajo mund të shoqërohet me ngurtësim apo kufizim të lëvizjes së pjesëve të trupit që kanë dhimbje. Dhimbjet e kyçeve të këmbës apo të gjurit mund të shoqërohen edhe me dhimbje të shtyllës kurrizore e më pas qafës.

Cilat çrregullime shkaktojnë simptomat e reumatizmës?

Mbi 100 çrregullime njihen sot si shkaktarë të rritjes së simptomave të reumatizmës dhe pa dyshim që me kalimin e kohës do të gjehen edhe shkaktarë të tjerë. Në përgjithësi, inflamacioni është shkaku kryesor i çrregullimeve reumatike. Por besohet se reumatizma shkaktohet edhe nga një kombinim i faktorëve gjenetikë dhe mjedisorë. Sipas studimeve të kryera edhe stresi është një faktor që ndikon në zhvillimin e simptomave. Rreth 46 milionë njerëz në Shtetet e Bashkuara vuajnë nga reumatizma, dhe është një sëmundje që prek më shumë femrat se sa meshkujt.

Trajtimi i simptomave reumatizmale

Nëse vuani nga reumatizma, do t’ju duhet të ndryshoni diçka në dietën dhe në stilin tuaj të jetës për të ndihmuar në reduktimin e simptomave. Ekzistojnë edhe pilula apo lloje xhelrash nëpër farmaci, por gjithmonë është mirë të konsultohemi me mjekun. Ilaçet që ndalojnë dhimbjet reumatike duhet të përdoren me kujdes dhe është e rëndësishme të shmangim varësinë ndaj tyre. Ekzistojnë edhe shumë mjete të tjera natyrale që mund të ndihmojnë me shuarjen e dhimbjeve të muskujve dhe kockave. Shumë njerëz të cilët kanë vuajtur nga reumatizma kanë arritur në përfundimin e ulja e nivelit të stresit dhe e shqetësimit, ndihmon në reduktimin e shfaqjes së simptomave reumatike.

Trajtimi i artriteve me mjete lokale bimore

Disa mjete lokale bimore (që vendosen në lëkurë) përdoren zakonisht edhe për trajtimin e artriteve. Disa prej tyre përmbajnë përbërës për nxehjen e lëkurës, ndërsa disa të tjerë kanë më shumë efekt në lehtësimin e dhimbjeve ose anestezinë.

Kapsaicina

Kapsaicina, një përbërës djegës i specave të kuq është i vlefshëm në formë kremi që mund të blihet në të tëra farmacitë anembanë vendit. Kremrat njihen si reduktues efektivë të dhimbjeve për osteoartritet dhe artritet reumatizmale. Investigimet e fundit tregojnë se kapsaicina vepron në mënyrë selektive në nervat e përfshira në dhimbje të inflamuara.

Aplikimi i parë i kapsaicinës mund që edhe të shkaktojë dhimbje, skuqje lokale dhe ënjtje, por më pas nervat bëhen të pandjeshëm nga stimulimi i mëtejshëm (përfshirë edhe vetë kapsaicinën). Aplikimi i përsëritur i kapsaicinës duket se i bën nervat më pak të ndjeshme duke lehtësuar dhimbjet.

Hithra

Ekstraktet nga gjethet e hithrave janë ndonjëherë të përdorshme për të lehtësuar dhimbjen nga artritet. Nuk dihet ende sesi veprojnë gjethet e hithrës, por ato besohet se përmbajnë substancë që mund të ndikojë në perceptimin e dhimbjes dhe transmetimin në nervat fundor. Të dhënat e fundit tregojnë se përbërësit aktiv të hithrës mund të parandalojnë inflamacionin në sëmundjet autoimmune si artritet reumatizmale.

Fizioterapia

Fizioterapia përdor një gamë të gjerë teknikash për trajtimin e dhimbjes, dëmtimeve dhe mobilitetit të pakët që përjetojnë njerëzit me artrit. Këto mund të përfshijnë termoterapinë (aplikimin e ngrohtësisë dhe të së ftohtës), masazhin, mobilizimin e nyjeve dhe përmirësimin e qëndrimit dhe zhvillimin e programeve të ushtrimeve.

Balneoterapia (banjat minerale ose terapia spa)

Balneoterapia (banjat minerale ose terapia spa) përdoret në artritet reumatizmale dhe osteoartritet. Një rishikim i provave klinike në balneoterapi për artritet reumatizmale konkludoi që edhe pse mjaft nga përfundimet ishin pozitive, të dhënat shkencore ishin të pakta dhe provat e ardhshme duhet që të evitojnë të metat e studimeve të mëparshme. Një rishikim i provave të balneoterapisë për osteoartritet konkludoi se nuk ka të dhëna të mjaftueshme për të vërtetuar se banjat minerale përmirësojnë funksionin fizik ose cilësinë e jetës. Siguria e balneoterapisë ende nuk është studiuar mirë.

Akupunktura

Akupunktura duket se është një mënyrë e sigurt dhe efektive dhe disa herë alternative përkundër terapive konvencionale për probleme të caktuara shëndetësore. Ajo përfshin futjen e gjilpërave të holla nën lëkurë në pika të caktuara, duke ndryshuar ndjenjën e dhimbjes. Këto pika akupunkture lidhen me kanale të caktuara energjie të trupit që quhen meridiane. Duke stimuluar pikat e akupunkturës me një gjilpërë, besohet se bllokimet në rrjedhën e energjisë nëpër meridiane mund të shërojnë. Mjekësia perëndimore sugjeron se mekanizmi i veprimit të akuptunkturës mund të përfshijë stimulimin dhe krijimin e kimikateve si opioidet (shërues natyror të dhimbjeve) në sistemin nervor si dhe duke interferuar me transmetimin e mesazheve të dhimbjes nëpër nerva.

Akupunktura mund të lehtësojë dhimbjet në periudhën afatshkurtër për disa njerëz me artrite duke këputur “ciklin e dhimbjes”, por si shumë trajtime komplementare rezultati është shumë variabël. Njerëzit ndryshojnë në mënyra të ndryshme dhe çfarë mund të veprojë te një person nuk vepron në mënyrë të domosdoshme tek një tjetër. Për më shumë, nëse duket se lehtëson dhimbjen te disa njerëz me artrit, lehtësimi është shpesh i përkohshëm dhe trajtimi mund të jetë i shtrenjtë dhe konsumon kohë. Studimet shkencore të fundit nuk kanë treguar në mënyrë përfundimtare që akupunktura përmirëson dhimbjet dhe funksionin e njerëzve me osteoartrite në gju.

Efikasiteti i akupunkturës në lehtësimin e dhimbjeve të artriteve është kontraversal, kryesisht në termat e efektivitetit të tij në menaxhimin e dhimbjeve kronike (që zgjasin shumë). Duket se është më shumë efektiv në fibromialgitë dhe dhimbjet e lehta të lëkurës sesa në artritet reumatizmale dhe kondicionet e tjera inflamatore sistemike.

Nëse nuk jeni të kënaqur me trajtimin konvencional, ju mund të pyesni mjekun nëse mendon që akupunktura mund të ndihmojë.

Artriti dhe të ushqyerit

Kërkuesit, për shumë dekada, kanë eksploruar lidhjet potenciale midis dietës dhe artritit, por përveç efektit të dietës së pasur me purina në rastin e cermës, ende ka mosmarrëveshje në lidhje me rezultatet e shumë prej studimeve për ushqimet. Ka pak të dhëna shkencore që tregojnë se marrja e suplementeve të shtrenjtë ushqimorë ose përdorimi i dietave sjell përfitime. Më mirë është të marrësh ushqime me dietë të balancuar që sjellin të njëjtat rezultate por që mbajnë peshën nën kontroll dhe që përmbajnë të tëra vitaminat dhe mineralet që keni nevojë.

Për këtë arsye ju duhet që të përpiqeni të hani me një dietë që:

-Përmban shumë drithëra, perime dhe fruta;

-Ka pak yndyrë;

-Përmban sasi të moderuara sheqeri, kripe dhe alkooli.

Faktori peshë

Pesha juaj është lidhja më e rëndësishme midis dietës dhe artritit, sepse të qenit mbipeshë i vendos në kushte të vështira ijet, gjunjët, nyjet e këmbëve dhe këmbët. Nëse nuk keni mundësi të kryeni ushtrime për shkak të artritit, duhet të reduktoni marrjen e kalorive. Kjo parandalon që energjia e tepërt që vjen nga ushqimi që hani të magazinohet në trupin tuaj si yndyrë. Megjithatë, ju duhet të vazhdoni të hani ushqime që kanë shumë vitamina dhe minerale siç janë frutat dhe perimet dhe miell të pasitur, ushqime me niseshte dhe të reduktoni yndyrat dhe sheqernat.

Pesha e tepërt trupore është një problem për shumë njerëz me artrite, kryesisht tek ata që i kanë kushtet për një stil jetese më sedentare për shkak të kushteve të sëmundjes. Njerëzit me artrite reumatizmale që marrin kortikosteroide mund të kenë rritje në peshë për shkak të efekteve anësore të trajtimit me steroide.

Nganjëherë njerëzit me artrite reumatizmale kanë një një gjendje të dobët të të ushqyerit si rezulat i humbjes së peshës. Mund të jetë e vështirë për njerëzit me artrit të rritin marrjen e ushqimeve nëse ata përjetojnë dhimbje kur përpiqen që të marrin ilaçe të tjera që shkaktojnë gastrite dhe ulcera peptike.

Vitaminat dhe mineralet

Njerëzit me artrite reumatizmale mund të përjetojnë përvoja të defiçencave në vitamina dhe minerale si më poshtë: acid folik, vitaminë C, vitaminë D, vitaminë B6, vitaminë B12, vitaminë E, Kalcium, magnezium, zink dhe selen (ium). Marrja e suplementeve të vitaminave mund të ndihmojë në reduktimin e mangësive, por rritja e marrjes së tyre nuk ka treguar ndonjë ulje konkluzive të progresit të artriteve ose përmirësim të simptomave. Por, acidi folik që gjendet në gjethet e perimeve të gjelbëra dhe drithërat e pasitura, është i rëndësishëm për njerëzit me artrite reumatizmale që kanë përdorur metotreksat me recetë, sepse kjo redukton disa efekte anësore gastrointenstinale të ilaçit.

Ju duhet të siguroheni se marrja e sasisë së mjaftueshme të kalciumit (që gjendet në bulmetra dhe në perime si brokoli, lakra e Brukselit dhe lakra) dhe vitamina D (nga farat e lulediellit dhe produktet blegtorale të përpunuara) rekomandohet për të luftuar efektet e terapive afatgjata me ilaçe steroide si prednisolon, që kontribuon në osteoporozë.

Sugjerohet se rritja e marrjes së antioksidantëve si selen (ium) dhe vitamina E mund të ulin dëmtimin e radikaleve të lira të nyjeve, por kjo nuk është provuar klinikisht.

Shumë njerëz me artrit janë anemikë, por kjo nuk përmirësohet me marrjen e hekurit. Anemia mund të jetë për shkak të humbjes së gjaku-t që shoqërohet me ulcerë nëse jeni duke marrë ilaçe josteroidale anti-inflamatore (IJSAI). Mjeku juaj duhet që të këshillojë nëse keni nevojë për më shumë hekur.

Suplementet ushqimore

Vitet e fundit, kërkuesit e kanë rritur interesin në lidhje me përfitimet që vijnë nga acidet yndyrore Omega-3 që gjendet në vajin e peshkut. Këto acide yndyrore esenciale (EFA) duket se kanë një efekt në procesin inflamator.

Disa studime kanë treguar se marrja e acideve yndyrore Omega-3 si suplemente mund të lehtësojë dhimbjen dhe ënjtjen tek njerëzit me artrite reumatizmale, megjithatë, dozat e përdorura në këto studime mund të kenë qenë më të larta se ato të njerëzve që i kanë blerë suplementet vetë. Përfitimet nga vaji i peshkut janë modeste dhe duan muaj që të jenë të dukshme.

Përveç se mundet që të ndihmojnë në artritet reumatizmale, acidet yndyrore Omega-3 ndihmojnë në reduktimin e trombozave dhe mbrojnë kundër sëmundjeve të zemrës. Është e rëndësishme që të mos ketë konfuzion midis vajit të peshkut dhe vajit të mëlçisë së peshkut (si vaji i mëlçisë së merlucit). Vaji i mëlçisë së peshqve përmban shumë vitaminë A, që mund të jetë e rrezikshme në sasi të mëdha dhe nuk duhet marrë nga gratë shtatzëna sepse mund të dëmtojë beben.

Glukozamina ka filluar të bëhet popullore ne trajtimin e osteoartriteve. Ka të dhëna se ajo mund të kontrollojë dhimbjen dhe mund të ngadalësojë shkatërrimin e kartilages. Megjithatë, një analizë e Cochran për provat klinike për ekzaminimin e dobisë së glukozaminës sugjeron që efektet e saj në dhimbje mund të jenë më të pakëta sesa mendohej. Duhen më shumë prova për të treguar arritjen e efektit të mundshëm të ngadalësimit të shkatërrimit. Kondroitina është një tjetër trajtim i përdorur më shpesh së fundmi, por ka pak të dhëna shkencore që mbështesin përfitimin sinjifikant në trajtimin për osteoartritet.

Dietat eliminuese

Dietat eliminuese janë një rrugë për t’u përpjekur për të identifikuar ushqimet që shkaktojnë hipersensitivitet tek njerëzit. Në një dietë eliminuese, ju mund të ndaloni ngrënien e ushqimeve që mund të shkaktojnë simptoma artriti dhe të përdorni ushqimet më të përshtatshme. Dieta eliminuese duhet të ndiqet nën drejtimin e mjekut për të garantuar se ju ende vazhdoni të merrni lëndët ushqyese të nevojshme. Dobia e dietës eliminuese në artrite është ndoshta një çështje në pikëpyetje, sepse vetëm një përqindje shumë e vogël e njerëzve vuajnë nga alergjitë ushqimore.

Të dhënat për ushqimet që shkaktojnë artrite ose i përkeqësojnë ato janë shumë kontraversiale dhe lista e ushqimeve që janë të implikuara si shkaktarë të artriteve është shumë substanciale, përfshirë qumështin dhe nënproduktet e tij, ngjyruesit ushqimorë, aditivët dhe preservativët, çokollatën, mishin e kuq, kripën, sheqerin, kafenë dhe perimet helmarine (patatja, domatja dhe patëllxhani).

Disa studime kanë hedhur dritë mbi lidhjet midis inflamacionit të zorrëve dhe inflamacionit të nyjeve. Kërkuesit kanë parë lektinat, substanca ushqimore që gjenden në drithërat si gruri, thekra, elbi, tërshëra dhe misri ose tek leguminozet si bizelet dhe bathët, që sugjerohet se mund të nxisin zhvillimin e artriteve reumatizmale tek njerëzit që janë gjenetikisht të predispozuar. Lektinat thuhet se shkaktojnë vrima në muret e traktit digjestiv. Kërkuesit propozojnë që materiali që del jashtë zorrëve mund të shkojë në trup, duke shkaktuar një reaksion imun që të çon në inflamacionin e nyjeve.

Është shumë e vështirë të përcaktohet në mënyrë të përshtatshme nëse një tip ushqimi ndikon apo jo në artrit. Fuqia e sugjerimit mund të jetë shumë e fortë dhe disa ushqime që përdoren në gatim mund të konsumohen pa dijeninë tuaj. Çështja komplikohet edhe më shumë nëse artriti nuk është konstant — ai merr vrull në formën e një ataku dhe më tej mund të qetësohet.

Çdo individ është ndryshe dhe nuk ka asnjë ushqim që raportohet se shkakton simptoma tek të gjithë. Ka shumë libra që rekomandojnë të tëra llojet e dietave përjashtuese dhe që pretendojnë rezultate të mrekullueshme, por ato janë kontraversale dhe mund të privojnë trupin tuaj nga ushqime të domosdoshme.

Në mungesë të të dhënave konkrete, gjëja më e mirë është evitimi i praktikave ushqimore të paprovuara. Nëse ju keni shqetësime në lidhje me përshtatshmërinë e dietës tuaj, flisni me mjekun